گل یاس

زبان تنها عضویست که 

هم رنج بی پایان به همراه دارد

وهم گنج بی پایان

بیایید حواسمان باشد که: ﺑﺎ ﺍﯾﻦ “ﺯباﻥ “ﻣﯿﺸود ﻣﺴﺨﺮﻩ ﮐﺮﺩ و 

ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸود ﺭﻭﺣﯿﻪ ﺩﺍﺩ 

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸود ﺍﯾﺮﺍﺩ ﮔﺮﻓﺖ و با ﻫﻤﯿﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸود ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮﺩ 

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸود ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺖ و ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸود ﺩﻟﺪﺍﺭﯼ ﺩﺍﺩ

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸود ﺁﺑﺮﻭ ﺑﺮﺩ و ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸود ﺁﺑﺮﻭ ﺧﺮﯾﺪ

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺯباﻥ ﻣﯿﺸوداز جدایی ها جلوگیری کرد و

با همین زبان میشود  جدایی انداخت . 

با همین زبان میشود آتش زد  

و با همین زبان میشود آتش را خاموش کرد 

حواسمان به دلهایمان باشد: “آلوده اش نکنیم"  

بیاید ارزش این را بدانیم که: نبودنها،دوربودنها و ندیدنها 

هرگزبهانه ای نمیشودبرای از یاد بردن دوستان